Tweede wandeldag - Taunggyi, Birma
Taunggyi, Birma
Afgelopen nacht sliepen we dus met ons groepje van twaalf op de harde houten vloer in een bamboehuis op palen. Goed ingeduffeld gingen we de ijskoude nacht in, dat was ons althans voorspeld. Pokkeheet gehad, maar dierf de dekens niet wegdoen met al die monstermuggen. Elke keer als er iemand een bruuske beweging maakt, davert de hele vloer en krijg je een soort klankkast effect. Na enkele keren wakker te zijn geworden en wat nachtmerries over dringend moeten plassen en maar niet aan de wc geraken vanwege rijen die alsmaar langer worden, sta ik maar op. Ik moet vreselijk dringend plassen en zie op tegen het tochtje naar het toilet. Aangezien we boven slapen komen er wat trappen en glibberige rotsen aan te pas. En dat met het lampje van een koplamp... Waarschijnlijk om de afwatering van het toilet te regelen, staat dit bovenop een heuveltje. Missie toch geslaagd en ik kruip snel terug in mijn nestje, maar laat de broek deze keer achterwege. Veel te heet, daar hebben ze ons goed liggen. De twee fleeces kwamen toch nog van pas als hoofdkussen bovenop m'n rugzak. Buiten beginnen de hanen nu om beurt met de vleugels te klapperen en dan een kraai uit hun lijf te persen. Het is drie uur. Geen oorstop die dat geluid tegenhoud! In de loop van de dag plant de groep een aanslag op de hanen van het volgende verblijf. :) Ik probeer nog maar wat te slapen. Aan het gesnurk hoor ik dat sommigen nog vredig liggen te slapen. Gelukzakken. Rond vijf uur begint er een man door een micro te lullen en dit blijft maar duren, zeker een uur. Het zouden mantras zijn, maar dat is er nu toch los over, dat is nu toch geen uur. Er staat ook al ergens muziek op. De nachtrust zit er duidelijk helemaal op. Ik ga samen met Johan buiten een kijkje nemen en voel al snel een kakje opwellen. Super :) daar ben ik weeral vanaf. De spijsvertering is helemaal mee. Na wat moeilijkere dagen is het toch in orde gekomen. Nog eventjes bedje in en wachten tot ze ons eruit zetten. Heb omaatje al zien rondlopen, ze zullen hier aan de dag willen beginnen, Ik verstop me best nog even voor de muggen, want die zoemen onophoudelijk rond mijn hoofd. Verschrikkelijk. Er zou geen malaria meer zijn, en we nemen wel pillen, maar ik heb liever toch geen steek van een verdwaalde besmette mug. De bomma komt rijst halen uit de zak waarop mijn nat goed te drogen ligt en verdwijnt terug naar de keuken. De meesten zijn wakker nu en beginnen te stommelen. Ontbijt om 7u45 en wandelen om 9u. Het ontbijt is hier rijst met groenten en eieren. Heerlijke koekjes en mandarijntjes als dessert. We worden hier weer verwend. Om 8u50 zijn we al op pad. Het wordt een wandeling van twee uur hoofdzakelijk stijgen tot aan het dorpje waar Tinji onze lunch gaat maken. We passeren stoepas en hebben enkele mooie landschappen gezien. Sommige teamleden hebben het moeilijk met klimmen (ik ook) maar iedereen komt binnen tijd aan. Elf uur in het dorpje. Ik trap ook weer af en toe op de asem, maar op karakter ga ik door. :) hijg hijg stap stap x 10.000. Recuperatie gaat vlot , dus komt wel goed. We hebben nog even tijd om het leuke dorpje te verkennen voor het eten klaar is. Weer met stokjes eten hier. Tinji heft reuzelekkere noedels gemaakt. Johan wordt best handig met die stokjes, want zijn tweede portie is op voor ik mijn eerste portie op heb. De mensen zijn weer heel lief en willen vanalles uitleggen, maar we begrijpen natuurlijk niks. Met gebarentaal trekken we ons wat uit de slag. Heel plezant allemaal. Ik leer ook van Tinji welk beest eigelijk dat verschrikkelijke lawaai maakt. Lijkt op krekels,maar duizend keer intenser. Het is een eendagsinsekt, dat ze hier verorberen als delicatesse. Kuch. Tinji leek het wel graag te lusten :) Om 13u vertrekken we terug. Normaal beginnen we nu terug te zakken. Helaas zien we in de verte weer donkere wolken opduiken. Dat voorspelt niet veel goeds... Inderdaad niet lang erna voelen we al enkele druppels. De gidsen weten blijkbaar meer en maken rechtsomkeer. We zijn net op tijd bij een schuilplaats. Een aardige mevrouw laat ons binnen om te schuilen voor de flinke bui die zeker een kwartier aanhoudt. We krijgen een dipje en daar staat ze al klaar met de hoofdkussens om ons te kunnen leggen. Wat we dan ook maar doen. Tinji slaat een babbeltje met de redster in nood. Ik mag er niet aan denken dat we in die bui buiten hadden gezeten, we hadden nat geweest tot op ons vel. Volgens mij heeft niemand een regenjas bij, want er was ons verzekerd dat het NIET meer zou regenen. We trekken een stuk verder over de glibberige paden en zijn al snel drie mensen & een gids van de groep kwijt. We moeten ons geen zorgen maken, het zou wel goed komen. Het voorziene pad is te moeilijk, dus wordt er uitgeweken naar de Main road. Die ligt er wel stukken beter bij, maar helemaal niet volgens ons idee van een hoofdweg natuurlijk. Het tempo wordt serieus opgedreven, met een rooie ballonkop tot gevolg, maar we zijn om vijf uur en voor donker binnen. Nog net tijd om inkopen te doen voor vandaag en morgen bij de dorpswinkel aan de ingang van het dorpje. Waar het water al uitverkocht is voor we aan de beurt zijn. Een beetje later wordt duidelijk waarom we meteen alles moesten meepakken.. We moeten nog een heel eind stappen naar ons verblijf. Zeker tien minuten over smalle en soms glibberige wegen. Oppassen dat het bier niet te hard door elkaar schudt. Geladen met onze dagrugzak met twee flessen bier en wat extra water in kleine verpakking weliswaar want de rest was al op, passeren onderweg de beek waar we ons nog moeten komen wassen. Maar dat is hier precies ook niet achter de hoek. Toch een paar honderd meter over een glibberig slijkpad met niveauverschil en zelfs een bamboebrugje. Na even twijfelen gaan we ons toch maar wassen. Bovenblijf en voeten krijgen een opfrissertje. Dan snel naar boven, want we gaan aperitieven met onze dagon beer. Het etiket belooft een kaliber à la Duvel, maar het is heel wat minder, helaas. Wel lekker smaakje. We krijgen weer lekkere chipjes, dezelfde als gisteren. Johan heeft er vanmiddag mee getrakteerd en dan kwamen we van Tinji te weten dat dit gefrituurde tofu is. Een dikke hit, iedereen lust dit spul wel. Het eten wordt al snel opgediend, een lekker pittig groentesoepje gevolgd door rijst, stoofschoteltje (ik denk rund) en groenten. Zeker weer niet slecht. En dan de kers op de taart, we mogen slapen bij pa en ma op de kamer, op een matras met kussen en muskietennet. Dat is een ereplaats. Ben er heel blij mee, zo lief. Jozef en Simone komen ook mee, maar krijgen dezelfde harde bamboemat als gisteren, ook geen net. Vind het een beetje ambetant, maar zij zijn al zo vaak op reis geweest en hebben al veel meer meegemaakt. Nu is het eens aan mij. Voilà. We doen nog een afsluitertje op het terras met Patrick en kruipen erin omstreeks half tien, we willen de familie niet te erg storen. Sloppel