Vientiane - Vientiane, Lao Peoples Dem Rep
Vientiane, Lao Peoples Dem Rep
Een mooie weg tot Vientiane. Eindelijk wat snelheid kunnen maken. Heerlijk. Wel 'geflitst'. Een boete van 50,000 kip. Dat is wat minder dan 5 €. Ik had ze nog graag betaald, zo een lage boete kom je niet vaak meer tegen. Maar het lukt niet. We moeten naar het politiekantoor rijden in een of andere plaats, en dat zouden we niet kunnen vinden. Dus laat de politieagent ons gaan. Spijtig.
Onderweg twee boeddhistische tempels bezocht. Jaja, we geven niet af. De eerste is idyllisch gelegen, hoog boven de Mekong. De tweede, waar de voetafdruk van Boeddha wordt vereerd -echt de waarheid-, is leuk omdat de monniken volop aan het metsen zijn.
In Vientiane toegekomen zoeken we eerst een hotel op, aanbevolen in de reisgids. Aan de balie deelt de receptionist ons verheugd mee dat vanavond vlakbij een eindejaarsfestival plaats vindt. Loeiharde muziek van 18 tot 24 uur. Dus wij weg, naar een ander hotel. Eén zonder muziek. Spijtig voor de sip kijkende receptionist.
Een guesthouse gevonden aan de oever van de Mekong. Mooi uitzicht, het lijkt wel de dijk in Blankenberge. Maar drukker, meer eetstalletjes en allerhande vertier. Muziek ook, maar niet loeihard.
Vientiane is een levendige stad die ons hart steelt. We bezoeken nog eens twee tempels. Prachtig. De eerste, Wat Sisaket, is gebouwd in 1818 en heeft alle oorlogsgeweld overleefd. Uniek. Met eenvoudige structuur en houten niet oververfde sculpturen. Geen fel vergulde pilaren en ornamenten, geen kitscherige faillances en spiegelglasstukken die je pijn doen aan de ogen. Geen verzameling van gebouwen kriskras in het wilde weg naast elkaar neergezet die elk om het hardst schreeuwen om uw aandacht.
De tweede, Wat Simuang, is superlevendig en de door plaatselijke gelovigen meest bezochte tempel. Ze vereren er een onafgewerkte zuil -echt de waarheid-. Maar het is een leuke tempel, ook wij hebben hier genoten, er wordt gelachen en gegrapt. Gelovigen schudden met kokers tot een van de stokjes die erin zitten eruit valt. En die voorspelt hun toekomst. Andere gelovigen slaan 3 maal op een gong, die mooi weergalmt door de hele tempel, en wrijven nadien over een andere afgesleten gong waarbij ze een wens mogen doen die uitkomen zal. We gunnen het hun van harte.
We stappen naar de plaatselijke Arc de Triomphe. Grapjassen noemen deze indrukwekkende constructie de verticale landingsbaan omdat Amerikaans cement dat ergens in de jaren 1950 was opgestuurd voor het verharden van de landingsbaan van de luchthaven voor dit monument werd aangewend.
Je kan naar boven gaan, en daar heb je een prima zicht op de plaatselijke Champs Elysées en op de stad.
Nadien zijn we nog eens naar het stadion gewandeld waar ik enige nostalgie aan overhou. In 2003, tijdens een zending naar Laos, heb ik hier 25 rondjes gelopen op een zondagochtend. Nu, maar eentje. Maar ik ben er toch blij mee.
Op onze kamer genieten we nog maar eens van de zonsondergang op de Mekong.