Hoe is het nu met Dennis van Gaalen?
In 2012 studeerde Dennis af aan de Willem de Kooning Academie met zijn afstudeerproject waar hij zich liet inspireren door het gebrek aan kennis van de natuur om ons heen, en ons probeerde positief te beïnvloeden met “Happy Faces”. Wat is het afgelopen jaar gebeurd? En hoe kijkt hij terug op zijn opleiding?
1. Kun je kort beschrijven wat je op het moment doet?
Sinds 1 april 2013 ben ik samen met mijn vriendin (Eline Wieriks) officieel actief als Studio Inherent. Op het moment werken we aan de identiteit voor het project Society of the Query van het Institute of Network Cultures (het onderzoeksinstituut van de Hoge School van Amsterdam). Daarnaast hebben we onze handen ook nog wel even vol aan een aantal administratieve werkzaamheden en onze eigen website.
2. Wat is er gebeurd in de periode na je afstuderen?
In de periode na mijn afstuderen heb ik naast een aantal kleine klusjes allereerst nog een tijdje als freelancer gewerkt voor het project ‘Qiy’. Een maatschappelijk interessant project waar ik eerder bij betrokken was. Daarnaast was het voor mij wel een hoogtepuntje dat ik wat over mijn eindexamenproject mocht vertellen op het Graphic Design Festival Breda in september vorig jaar. Regelmatig wordt ik nog gevraagd of de Happy Face maskers te koop zijn en of ze in een (web)shop opgenomen kunnen worden. Eind 2012 twijfelde ik daarom nog even of ik de maskers tóch in productie moest nemen, maar daar heb ik van af gezien. Het project ligt in deze vorm achter me.
3. Zijn de plannen die je vorig jaar had ondertussen uitgekomen of veranderd?
De plannen die ik vorig jaar had zijn niet veel veranderd. Het was voor ons nog even zoeken naar het juiste moment dat Eline haar baan kon opzeggen, maar Studio Inherent is nu een feit. We konden gunstig starten met een aantal interessante samenwerkingsprojecten met Ping Pong Design voor bijvoorbeeld de Rabobank en Eneco, deze zijn recent afgerond. De rest moet allemaal nog ingevuld gaan worden, we gaan het zien. De plannen om een master studie te volgen blijven, maar welke en waar, dat schuiven we ondanks onze ideeën daarover nog even voor ons uit.
4. Zijn de plannen die je vorig jaar had ondertussen uitgekomen of veranderd?
Als ik nu terugkijk op de opleiding zie ik nog steeds een waardevol traject. Mijn eindexamenwerk betekende voor mij het laatste spijkertje van een goede persoonlijke fundering. Dit bleek een zilveren spijkertje te zijn en daar ben ik nog altijd erg blij mee. Maar een fundering, daar moet verder op gebouwd worden en dat zijn we aan het doen.
5. Wat wil je het vers afgestudeerde talent meegeven?
Gefeliciteerd en heel veel succes!